Ταξίδι στη Μ.Ασία συνέχεια 5

.
Μετά λοιπόν την περιοδεία στα αρχαία της Περγάμου κινήθηκα προς Αϊβαλί. Η απόσταση μέχρι το Αϊβαλί είναι πολύ μικρή.Το πρώτο που συναντάς είναι ένα πευκοδάσος και μια πανοραμική θέα της πόλης πράγματα που σε προδιαθέτουν για κάτι πολύ θαυμάσιο. Ομως το αποτέλεσμα δεν ήταν αντάξιο των προσδοκιών.Πάντα είχα μια συγκινητική θολή εντύπωση για τον τόπο των παππούδων μου σαν ένα γραφικό όμορφο μέρος με παλιά αρχοντικά εικόνα που έντονα στην περνάει το παρακάτω δημοτικό τραγούδι:
Τρία καράβια πάνε Σμύρνη και Κορδελιό

Δεν είδαν τα ματάκια μου βρε τζάνεμ

Σαν τ‘ Αϊβαλί χωριό

Ποιος θέλει για να μάθει, Τι είναι τ‘ Αϊβαλί

Εμένα να ρωτήσετε βρε τζάνεμ

Εγώ έκαμα εκεί
Αν προσθέσεις και τις άπειρες διηγήσεις από τους ξεριζωμένους Ελληνες τότε φτιάχνεις μεσ' στο μυαλό σου μια ιδεατή ονειρική περιοχή.
Η πραγματικότητα όμως δεν είναι έτσι και το αντιλαμβάνεσαι καθώς μπαίνεις σ' ένα ασφυκτικό παραλιακό μποτιλιάρισμα και ψάχνεις σε μια πόλη που επεκτείνεται απείρως και διακλαδωτα από τον Βορρά μέχρι το Νότο. Η γεωφυσική διαμόρφωση βέβαια είναι κάτι το διαφορετικό καθώς κόλποι, κολπίσκοι δαντελωτά ακρογιάλια, νησάκια συνθέτουν ένα ιδιαίτερο τοπίο όμως τι να το κάνεις ; είναι τόσο άσχημη η επέμβαση των ανθρώπων με τα ίδια άχρωμα φασόν κτίρια, τα λυόμενα και τα κιτς ξενοδοχεία με τις πισίνες που αμέσως χάνεις κάθε διάθεση για ρομαντικές αναπολήσεις. Το Αϊβαλί μου φάνηκε να έχει διαμορφωθεί σε μια "σύγχρονη" αστική λουτρόπολη καθαρά κάτω από την πίεση μιας βεβιασμένης τουριστικής ανάπτυξης και σαν διέξοδο για το κύμα των εκατομμυρίων αστών της ηπειρωτικής Τουρκίας που γυρεύαν απεγνωσμένα μια παραλία να βουτήξουν τα πόδια τους.
Περιδιάβηκα λοιπόν, όλους αυτούς τους φράκταλ σχηματισμούς της παραλίας και κάποια στιγμή ενώ δεν είχα που να διανυκτερεύσω ως εκ θαύματος εμφανίζεται μπροστά μου κάτι σπάνιο για την Τουρκία. Ενα κάμπινγκ σ' ένα υπέροχο ειδυλλιακό κολπίσκο !ήταν ότι έπρεπε !
Αφησα λοιπόν τη μηχανή και πήγα στο υψωματάκι για τις συνεννοήσεις μ'έναν τυπάκο που φώναζε αντί να μιλάει και έκανε συνέχεια χειρονομίες ! Εκεί λοιπόν που άρχισα τα τσάτρα πάτρα Αγγλικά και τη χειρο-μιμητική ξαφνικά άρχισα να καταλαβαίνω περισσότερα και καλύτερα.Μου φάνηκε δε ότι ήμουνα στην Κρήτη γιατι ο τυπάκος είχε ξεκινήσει τα "επαέ" και τα "ξάνοιξε" και πράγματι άρχισε μια συζήτηση τελείως στα ελληνικά.
Επρόκειτο προφανώς για τους λεγόμενους "Τουρκοκρητικούς" που είχαν προκύψει στην Μ. Ασία μετά την ανταλλαγή πληθυσμών.
Του είπα ότι είμαι διψασμένος και αμέσως μου έφερε μια μπουκάλα νερό χωρίς να μου πάρει λεφτά όμως εγώ περίπου τον κορόϊδεψα γιατί καθώς κάθησα και δήθεν προετοιμαζόμουνα να στήσω τη σκηνή ανακάλυψα ότι πολύ κοντά είναι ο κεντρικός δρόμος με χιλιάδες εποχούμενους και επειδή σίγουρα θα ήταν αδύνατο να κοιμηθώ το βράδυ έκοψα λάσπη.