Ανιδιοτελής προσφορά

Αν το δείς από μια μεριά οι ρομαντικοί blogger, αυτοί δηλ που δεν βάζουν διαφημίσεις, είναι αφελείς και γραφικοί ! Μοιάζει σαν happening όπου μέσα στο έρημο πλήθος κάποιοι "περίεργοι" μοιράζουν ένα χαμόγελο, μια καλημέρα, κάθονται σκεπτικοί και μονολογούν αδιάφορα η μοιράζουν στους περαστικούς ένα σκίτσο ή μια φωτογραφία. Από την άποψη των αγορών, όλοι αυτοί είναι μη παραγωγικοί γιατί δεν καταγράφουν κανένα κύκλο εργασιών τουναντίον παρακωλύουν τη συνεχή ροή της παραγωγικής εργασίας με τον σκεπτικισμό τους, τη κριτική τους , τα σχόλιά τους...γενικώς τα προβλήματα συνείδησης  που θέτουν με τους προβληματισμούς τους.
Αλλά για να μπορείς να δίνεις κάτι, πρέπει κατ' αρχάς να το έχεις, δεύτερον πρέπει να θέλεις να το δώσεις και τρίτον κάποιος να θέλει να το αποδεχθεί ! Είναι θαύμα που μπορεί να συμβαίνουν και τα τρία όπως φαίνεται με την άνθηση των blog αλλά και των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης, σε μια εποχή εθνικής κατάθλιψης και μιζέριας, όπου το πιο συνηθισμένο είναι στο δρόμο κάποιος να κοιτάζει κάποιον άλλον με μίσος. Σε μια εποχή που το ευρώ το κυνηγάει κανείς με το ντουφέκι και οι ρομαντικές, συναισθηματικές ενασχολήσεις μοιάζουν να είναι το τελευταίο που θα μπορούσε να βρεί κανείς σαν αποκούμπι.
Κι όμως , παρ' όλ' αυτά τα blog ανθίζουν, οι στατιστικές  δείχνουν ότι οι νέοι κυρίως ενημερώνονται απ' το διαδίκτυο και η ενασχόληση με το facebook και το tweeter κτυπάει κόκκινο. Είναι μόδα, είναι ανία και πλήξη, είναι κουβέντα καφενείου, είναι χαμένος και μη δημιουργικός χρόνος ?
Είναι η εκτόνωση των "ψώνιων" , η χαρά της νοικοκυράς, το πασατέμπο του άεργου ?
Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι είναι και αυτό, όμως προσωπική μου γνώμη είναι ότι όλο αυτό είναι βέβαια κάτι καλύτερο από τη τσίχλα της τηλεόρασης. Εξαρτάται ποιός το χρησιμοποιεί. Ας πούμε, για κάποιον που ψάχνει, ερευνά, που θέλει να μορφωθεί, είναι κάτι ιδανικό. Σε λίγο καιρό το Internet θα αποτελεί το απαραίτητο συμπλήρωμα οποιασδήποτε διδασκαλίας η ανάγνωσης , ακόμη και απλής συζήτησης ή απλής σκέψης. Είναι γνωστό, ότι τη διάδοση του Internet τη συγκρίνουν με την ανακάλυψη της τυπογραφίας !
Το ίδιο μπάμ είχε γίνει και τότε. ¨Οπως λέει ο Mac Luhan με την επέκταση της τεχνολογίας γίνεται ταυτόχρονα και μια επέκταση της προσωπικής γνώσης και γνώμης σε πολλούς τομείς.
Δεν ξέρω, αλλά αυτό που βιώνω εγώ προσωπικά, απ' αυτή την εξέλιξη, είναι κάτι εκπληκτικό που υπόσχεται πολλά !
Ποτέ δεν υπήρξε παλιότερα, τέτοια συγκυρία όπου τόσοι πολλοί να θέλουν να ανταλλάξουν τόσο πολλά μεταξύ τους !
Ποτέ ξανά δεν διατηρήθηκαν τόσο μεγάλες ηλεκτρονικές παρέες για τόσο πολύ μεγάλο διάστημα !
Ποτέ ξανά όσο θυμάμαι τουλάχιστον δεν υπήρξε τόσο δόσιμο, στη διάδοση ιδεών, στη συμπαράσταση στη δημιουργικότητα.
Θα μου πείτε η επικοινωνία αυτού του είδους είναι εικονική, πλασματική και χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο. Μπορεί να είναι και έτσι, όμως και η άμεση επαφή πολλές φορές δεν έχει περιεχόμενο και τουλάχιστον καταγράφεται μια διάθεση για όλα τα προηγούμενα.
Για να δώσω ένα παράδειγμα, συμμετέχουμε σε μια επανένωση παιδικών φίλων εδώ και δυό χρόνια περίπου και δεν ξέρω άν θα διατηρείτο αυτή η επαφή αν δεν υπήρχαν κάποια κοινά ενδιαφέροντα που καλλιεργούνται καθημερινά και εστιάζονται στην μουσική, στα σχόλια για την επικαιρότητα και τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις μέσα απ' το facebook.
Η έχω ένα φίλο blogger, που δεν τον έχω δει ποτέ αλλά μου έχει δώσει τόσο πολλά !
Τι να πω, να μιλήσω για ένα σκηνοθέτη που μας περιγράφει τη διαδικασία δημιουργίας μιας ταινίας, που μας λέει τον πόνο του, που μας προτείνει καινούργια μουσική μέσα από ένα μοναδικό, ζωντανό και ζεστό blog ?
Να μιλήσω για μια κοπέλα που έχει οργώσει την Αθήνα, μας ξεναγεί σε εκθέσεις και μουσεία και μας προτείνει εκδηλώσεις ?
Η για μια συναδέλφισσα μαθηματικό που αναλύει το μάθημά της και προτείνει βιβλία μαθηματικού περιεχομένου ?
Δεν χρειάζεται νομίζω να τονίσω πόσο σημαντικά είναι αυτά για έναν άνθρωπο. Ερχεται σε επαφή με καινούργιες ιδέες, ανταλλάσσει απόψεις , καλλιεργεί τη φαντασία του, επεκτείνει τους ορίζοντές του.
Νοιώθει τέλος ότι έχει κάποιον κοντά του, ότι βαδίζει παράλληλα με κάποιον...
Λίγο παλιότερα, ούτε θα μου περνούσε απ' το μυαλό ότι θα μπορούσα να παίξω ότι μουσική θέλω μέσα από ένα δικτυακό τόπο. Η  ν' ακούσω ότι μουσική θέλω, ή να ξεναγηθώ σε όποιο μουσείο θέλω,
ή να δώ κάποια ταινία, η να διαβάσω κάτι που μ' ενδιαφέρει.
Τετριμμένα όλ' αυτά θα πεί κάποιος, όμως πιστεύω ότι έχουν γίνει τόσο πολύ γρήγορα που  δεν έχει αποτιμηθεί η αξία τους στην πραγματική τους διάσταση ή δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακριβώς πόσο σπουδαία είναι.H  αξία αυτή άρχισε να φαίνεται όταν έγινε η εξέγερση των Αράβων και άρχισαν οι πρώτες διώξεις και φυλακίσεις blogger.
Εδώ θά ήθελα να σταθώ σ' αυτό το σημείο που νομίζω ότι είναι και το πιο αισιόδοξο της χρονιάς που μας πέρασε, μιας δύσκολης και περίεργης χρονιάς που δεν εγκυμονεί τίποτε καλό.
Αν είναι να προκύψει κάτι καλό  αυτό θα γίνει μέσα από υπόγειες διαδρομές και όχι από επίσημους φορείς και θεσμούς και σήμερα αυτή η δυνατότητα διαφαίνεται πιο πιθανή και ξεκάθαρη από ποτέ !
Εύχομαι τον καινούργιο χρόνο να έχετε τη δυνατότητα όλοι να δίνετε κάτι χωρίς χρήματα πράγμα που προϋποθέτει και υγεία και διάθεση και καλή καρδιά !