Τι ωραία που είναι αυτή η βόλτα !
Τα δέντρα, οι δρόμοι, η ερημιά, η βροχή...
Πως πέφτει η σκοτεινιά σ' όλα τα πράγματα
και τα κάνει γλυκά και μυστήρια
είμαι καλά και όλα είναι καλά
τα ερειπωμένα σπιτάκια, οι κήποι,
οι σειρές από μπαλκόνια κρύβουν ανθρώπους
συνηθισμένους : έλα μωρέ, δε βαριέσαι και τι να κάνεις,
έτσι είναι η ζωή,
όμως κάποια στιγμή περνάς από μια μίζερη μονοκατοικία
κι ακούς από μέσα ήχο πιάνου και λες να ρε συ και κάτι ελπιδοφόρο.
Κάποιος που περνά το βράδυ του χωρίς την παρέα της έγχρωμης πλήξης.
Ανοίγω τα μάτια να δω τις εικόνες όχι τα πράγματα.
Η ζωή είναι ωραία γιατί υπάρχει ο θάνατος...
Ανοίξτε τα μάτια σας ! κάποια μέρα δε θάχετε τη χαρά να βλέπετε τίποτε ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου