Τι ωραία πράγματα που γίνονται σ' αυτή την άχαρη πόλη, αρκεί να μπορείς να τ' ανακαλύπτεις !Την πρώτη φορά που πήγα στο pocket theatre festival του μικρού Πολυτεχνείου στην Ασωμάτων
έμεινα άφωνος με τον ενθουσιαμό και το πάθος που υπήρχε από το κοινό αλλά και από τους συμμετέχοντες.Τη δεύτερη φορά επιβεβαίωσα ότι όλ' αυτά συνδυάζονται και με την ποιότητα. Νεανικό σφρίγος και πληθώρα ταλέντου. Ζήτω ο ερασιτεχνισμός ! Οσο πιο νέος είναι ο άνθρωπος τόσο πιο αυθόρμητος καλλιτέχνης είναι.Μετά μπλέκει με βαριά κουλτούρα κ.λ.π.Ετσι εξηγείται και η απουσία απ' το θέατρο της νεολαίας. Το θέατρο, μία τέχνη μαγική με απλά μέσα, άμεσα με βασικά εργαλεία την ανθρώπινη κίνηση και τον λόγο επεξεργάζεται αισθήματα και μύχιους πόθους που κατατρέχουν τις ψυχές και τις συνειδήσεις. Είναι πιο κοντά στη λογοτεχνία, εστιάζει όμως περισσότερο στις ανθρώπινες σχέσεις. Αν το κείμενο είναι δυνατό,και το παίξιμο από καρδιάς, καταφέρνει και ανακαλεί ψυχικές εμπειρίες και βιώματα που συγκλονίζουν.Αλλά δεν σταματάει εκεί. Το μοντέρνο θέατρο λαμβάνει σοβαρά υπ' όψη του την μουσική, τον χορό, το τραγούδι, την ποίηση, το εικαστικό,αλλά και το πείραμα (μέχρι ενός σημείο όμως...)
Αν θέλετε να νοιώσετε εμπειρία από την "μήτρα" της ζωντανής θεατρικής πράξης του χρόνου μην το χάσετε. Φέτος συμμετείχα κι εγώ κατά κάποιο τρόπο με μάλλον ευχάριστα αποτελέσματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου