Σινεμά, Όσλο 31 Αυγούστου

Αυτό το υπέροχο κλασικό κομμάτι του Handel ακούγεται σ' αυτή τη γλυκιά ταινία με τα ωραία τοπία από το νοικοκυρεμένο, τακτοποιημένο Όσλο όπου περιφέρεται μάλλον με ένα μόνο σκοπό, ευθυτενής και γενναιόφρων  νέος, να ανακοινώσει έμμεσα ή άμεσα τον επικείμενο θάνατό του, στον περίγυρό του.
Ο ταλαντούχος και άνετος αυτός νέος, γόνος μιας καλής προοδευτικής οικογένειας, με καλή μόρφωση, προσόντα,με φίλους, μέ σχέσεις  κολλάει σε "κάτι": αυτό ίσως είναι μια άτυχη ερωτική περιπέτεια ή μια μικρή επαγγελματική αποτυχία. Και τότε ξαφνικά όλα καταρρέουν γύρω του ! Παραιτείται.Δεν τον συγκινεί πια τίποτε.Πέφτει στα ναρκωτικά. Και επιλέγει να πεθάνει....Ετσι απλά.
Τι τον κάνει να πάρει μια τέτοια απόφαση ? Είναι χορτασμένος από όλα.Δεν του λείπει τίποτα.Η ζωή στάθηκε απλόχερη μαζί του. Κι όμως αυτός δεν της το ανταποδίδει...Είναι ο μουντός καιρός του Οσλο? Είναι αυτή η αφόρητη, πληκτική ηρεμία ? Είναι αυτός ο κυνικός ορθολογισμός των βορείων που οδηγεί στη φιλοσοφία της ματαιότητας και στον πεσιμισμό ? Κανείς δεν ξέρει...
Ο ίδιος λέει στην ταινία σ' ένα φίλο του ότι :είναι ένα αποτυχημένο τσογλάνι που τα έχει σκατώσει !
Και ότι δεν έχει το κουράγιο στα 34 του να ξαναρχίσει απ' το μηδέν.
Ύστερα από μια αποτυχημένη απόπειρα, περιτριγυρίζει σαν φάντασμα στο Όσλο με τη φόρα του μελλοντικού αυτόχειρα και φτύνει στα μούτρα του περίγυρου του την απαισιοδοξία του.
Είναι φοβερό το πως αντιμετωπίζουν οι άλλοι την πένθιμη είδηση που τους ταχυδρομεί. Σχεδόν χωρίς συναίσθημα.Ο υπόλοιπος περίγυρος , καθημερινός, συνηθισμένος , πληκτικός επαληθεύει την απόφασή του.Πετάει στα μούτρα του μελλοντικού δήθεν εργοδότη του την προυπηρεσία του σαν πρεζάκι !Ο φίλος ψυχρός. Οι συγγενείς απόντες. Η μόνη καταφυγή ο χαμένος έρωτας. Πρόφαση, υπεκφυγή, δικαιολογία ? Στο τέλος το καταλαβαίνει και αλλάζει γνώμη..
Κάποια στιγμή τον βλέπουμε να ξενυχτάει με μια παρέα στα μπαρ της περιοχής.Όμορφος, άνετος, λεβέντης, χωρίς προβλήματα μοιάζει να θέλει να επιβεβαιώσει την αηδία του για ότι οι υπόλοιποι ονομάζουν ευτυχία, καλοπέραση, ντόλτσε βίτα.
Δεν ξεσπάει, δεν φωνάζει, δεν κλαίει, καμία τραγικότητα. Έχει απόλυτη επίγνωση της απόφασής του. Πόσο μελό είμαστε εμείς οι έλληνες !
Η ταινία μάλλον θέλει να υπογραμμίσει την ψύχραιμη απόφαση ενός ανθρώπου να επιλέξει ζωή η θάνατο.Κάποια στιγμή θυμάμαι τον πίνακα με την κραυγή του Νορβηγού Μούνχ ...