Απόγνωση

Ο Ταρκόφσκι στη "νοσταλγία" είχε χρησιμοποιήσει την αυτοπυρπόληση όχι τόσο για το συμβολισμό της αλλά για να δείξει στον εφησυχασμένο άνθρωπο τη δύναμη του να πιστεύει κανείς κάτι...Δεν είναι μια απλή αυτοκτονία, είναι ένας φάρος συναγερμού για την ανθρωπότητα που στέλνει το μύνημα: "εγώ πεθαίνω αλλά από δώ και πέρα κάντε κάτι εσείς οι υπόλοιποι για να μην έχουν νόημα πια τέτοιες τραγικές πράξεις"
Ετσι κι αλλιώς οι αυτοπυρπολήσεις είναι μια διαμαρτυρία, όμως εδώ μάλλον προέρχονται από καθαρή απελπισία ανθρώπων που πασχίζουν κάθε μέρα για την επιβίωση, που έχουν βαρεθεί τα μεγάλα λόγια για ευημερία και δόξα, ενώ από πίσω κρύβονται διαφθορά, καταπίεση.Εκατόν είκοσι χιλιάδες είναι οι δυνάμεις ασφαλείας στην Τυνησία ενώ ο στρατός μόλις σαράντα χιλιάδες. Πίσω απ' τον Μουμπάρακ υπήρχε ένα πλέγμα διαφθοράς και συμφερόντων, καθημερινού πάρε-δώσε εξουσίας επιχειρηματιών και μιας μεσαίας τάξης που έτρωγε ψωμί και στήριζε το καθεστώς και από την άλλη η πλέμπα που αιμορραγούσε !
Ενα αδηφάγο τέρας έχει πέσει πάνω στους λαούς και τους κατατρώει ! Ξεκίνησε σαν φούσκα της τιμής ακινήτων στην Αμερική και συνέχισε σαν τραπεζική κρίση.Οσο και να φωνάζουν για κερδοσκόπους, τυχοδιώκτες όλοι πια έχουν καταλάβει ότι οι τραπεζικοί κολοσσοί δεν μπορούν πλέον να δανείζουν και η απόφασή τους αυτή είναι τόσο ακλόνητη που αδιαφορούν αν κοπεί στα δύο η Ευρώπη ή αν χρεωκοπήσουν όλες οι χώρες του νότου.
Δειλές κυβερνήσεις υποκύπτουν σε μια πολιτική χειραγώγησης από ΔΝΤ και ευρωπαϊκή τράπεζα, όπου με μια επίφαση ανακαίνισης, εκμοντερνισμού και αναδιάταξης του πολιτικού-οικονομικού συστήματος επιχειρούν με την απειλή της διακοπής του δανεισμού μια πλήρη εφαρμογή των αρχών του φιλελευθερισμού : λιγότερο κράτος, λιγότερους φόρους, ελευθερία του κεφαλαίου να πληρώνει όσο θέλει, όπου θέλει και να μην ελέγχεται από κανένα.
Τι κόσμος ειν' αυτός ! Κάθε έξι δευτερόλεπτα πεθαίνει ένα παιδί από πείνα, αφανίζονται κάποια στρέμματα του Αμαζονίου,δηλητηριάζονται καποια πουλερικά με διοξίνη, προετοιμάζεται ένα καινούργιο πυρηνικό εργοστάσιο, αφανίζονται μερικά είδη πανίδας η χλωρίδας,πουλιόνται κάποια όργανα για μερικά δολάρια,μολύνεται ένα ακόμη ποτάμι με εξασθενές χρώμιο και το αδηφάγο τέρας συνεχίζει να παραπλανάει τον κόσμο με λόγια όπως παγκόσμιο χωριό,δημοκρατία, ισονομία, ελευθερία,σωτηρία μέσα απ'τη τεχνολογία,ταξίδια,ομορφιά, καλοπέραση,life style...
Το τέρας έχει αποτιμήσει τη δουλειά μας,τη χώρα μας, τα προϊόντα μας, τη ζωή μας λίγο πιο φθηνά.Μόνο που αυτό το λίγο δεν σταματάει,συνεχίζει, συνεχίζει μέχρι να διαπιστώσουμε ότι τελικά γι αυτό δεν αξίζουμε και πολλά, έστω και άν για τα μάτια κάποιων πολιτισμένων πρέπει κάπου να σταματήσει το θανατηφόρο δάγκωμα...