Ο Άντολφ Χίτλερ (1889-1945) γεννήθηκε σ'ένα μικροαστικό σπίτι στην Αυστρία και είχε μια παθολογική προσκόλληση στη μητέρα του Κλάρα ενώ με τον αυστηρό πατέρα του Αλόϊς υπήρχε μια απόσταση. Ο πατέρας του τον προόριζε για δημόσιο υπάλληλο, αλλά εκείνος παρέμεινε πεισματικά αγκιστρωμένος στα σχέδιά του να γίνει σπουδαίος καλλιτέχνης(ζωγράφος) η αρχιτέκτονας. Στηριγμένος σ'ένα μικρό επίδομα ξεκίνησε μια τεμπέλικη ζωή στη Βιέννη όπου κυνηγώντας χίμαιρες έδινε και ξανάδινε μάταια εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών χωρίς επιτυχία, ενώ παράλληλα περνούσε τον καιρό του μέσα σε μια συνεχή ονειροπόληση ανάμεσα σε μουσεία και αίθουσες συναυλιών ! Δεν είχε καμιά βλέψη προς το άλλο φύλο, δεν έπινε και κάπνιζε ελάχιστα, πολλές ώρες κάθονταν μόνος στο μίζερο δωμάτιο του και διάβαζε ότι έπεφτε στα χέρια του. Πολύ γρήγορα άρχισε ν' ασχολείται με την πολιτική με σκοπό να βρει μια διέξοδο στις ανησυχίες του.Είχε ένα μοναδικό φίλο τον Κούμπιτζ που ασχολείτο με την μουσική και μαζί κάνανε μεγαλεπήβολα σχέδια για κατασκευές κτηρίων.
Όταν το επίδομα τέλειωσε, κατέληξε άστεγος και πεινασμένος να γυρίζει στους δρόμους της Βιέννης γύρω στα 1910. Μοναδική διέξοδος στάθηκε ένας ξενώνας και μια συνεργασία μ' ένα φίλο όπου ζωγράφιζε κάποιους πίνακες, ενώ ο φίλος του γυρνούσε στα μπαρ της Βιέννης και τους πουλούσε για να βγάλουν το φαγητό της ημέρας.
Αφού εγκατέλειψε τα σχέδια να γίνει μεγάλος ζωγράφος στράφηκε στον εναλλακτικό "στόχο" του μεγάλου αρχιτέκτονα και αυτό το διατηρούσε σαν παρηγοριά για να υπομείνει τη φτώχεια, την κακομοιριά και την περιθωριοποίηση. Στον ξενώνα που περνούσε την ώρα του άεργος, διάβαζε όποια παλιά εφημερίδα έβρισκε και έβγαζε λόγους πύρινους όταν δεχόταν κάποια πρόκληση.
Σιγά-σιγά καλλιέργησε μέσα του μια ιδέα, μια πίστη και μια ουτοπία που δεν ήταν καθόλου άσχετα με τα όνειρα και τις ιδέες των γύρω του περί μιας μεγάλης Γερμανίας, περί συνεχούς αγώνος, περί φυλετικής καθαρότητας, περί σπουδαίων και άξιων ανθρώπων και κατάλαβε ότι έχουν απήχηση στους συμπολίτες του. Η βασική ανάλυση της ιδεολογίας του ήταν η εξής : προσπάθησε να αιτιολογήσει ένα σύνολο από προκαταλήψεις και ιδεοληψίες που ικανοποιούσαν τον τραυματισμένο εγωϊσμό του και εκτόξευαν στα ουράνια τις παθιασμένες αναζητήσεις του.
Η τελική θεωρία του προκύπτει σαν αποκύημα ενός εφιάλτη και σαν κεντρική ιδέα ενός παραληρήματος : νόμιζε ότι ο Εβραίος γιατρός Μπλοκ της μητέρας του την δηλητηρίασε με κάποιο αέριο λίγο πριν καταλήξει και έτσι συνέδεσε τα δηλητηριώδη αέρια με έναν ακραίο αντισημιτισμό !
Κατά τα άλλα, η ιδεολογία του ήταν μια υστερία Παγγερμανισμού, παγανιστικών στοιχείων, αδυναμίας που γίνεται ξαφνικά υπερδύναμη, κόμπλεξ ανωτερότητας κατωτερότητας, η περιθωριοποίηση που βρήκε διέξοδο σε μια παγκόσμια κοινότητα και το απαύγασμα μιας διαταραγμένης σκέψης που έψαχνε τη λύτρωση όχι σ' αυτή τη ζωή αλλά στα ουράνια της Βαλκυρίας του Βάγκνερ !
Παρακάτω παραθέτω κάποια έργα του Χίτλερ εκείνης της περιόδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου