Georg Cantor 2

Κάντορ :
Γιατί Θεέ μου μου το κάνεις αυτό ?
Γιατί με κοροϊδεύεις ?
Δώσ' μου το χάρισμα ! Δώσ' μου τη Χάρη Σου !!!
Θέλω να τους δείξω , θέλω να κλείσω τα στόματα !

Ζητώ ο φτωχός το Έλεός Σου !!!
Δώσε μου φώτιση, δώσε μου φώτιση !
Μη μ' εγκαταλείπεις !
Είμαι το χέρι του Θεού !

Αμαρτία ! Τι λες ? Είναι αμαρτία ?
Αμαρτία που θέλω να σε γνωρίσω ?
Δεν είσαι επιστημονικό αντικείμενο ?
Μα δεν επηρεάζει την πίστη μου όλο αυτό !
Έτσι κι αλλιώς Σε αγαπώ και σε πιστεύω !
Όμως γιατί δεν με βοηθάς ?
Μήπως όλο αυτό είναι λάθος ?
Μήπως ότι ανακάλυψα είναι μια φενάκη, ένα τίποτα, μια σαχλαμάρα ?
Πατέρα, τι πρέπει να κάνω ? Να σκεφτώ πιο απλά ?
Την οικογένειά μου και το σπίτι μου ?
Δεν έχω μυαλό για σπίτι και οικογένεια !

Κρόνεκερ :
Είστε τρελός κύριε !
Αυτές είναι οι θεωρίες του κυρίου τυχάρπαστου Κάντορ !
Όλα βλακείες ! Απάτη ! Κομπογιαννιτισμοί !
Αρρώστια στο σώμα των Μαθηματικών, που είναι κρυστάλλινα, διαυγή, πεντακάθαρα !
Στέρεα σαν διαμάντια !
Καμία ταλάντευση, καμία αμφιβολία : 5+3=8, οι διχοτόμοι ενός τριγώνου διέρχονται απ' το ίδιο σημείο !
Απέραντες αλήθειες !
Όχι βλακείες ! "Ο πληθάριθμος των περιττών είναι ίδιος με τον πληθάριθμο όλων των φυσικών "
Κουταμάρες ! Που το ξέρεις ? Έχεις μετρήσει μέχρι το άπειρο ? Χα, χα,χα,χα.......Εκεί θα σαπίσεις ! Στο Χάλε !

Κάντορ :
Ένα βήμα, ένα βήμα ακόμη πριν το τέλος .... Βοήθησέ με Θεέ μου ! Δώσε μου τη δύναμη ν' αντιμετωπίσω αυτή τη μάχη !
Πάλι αδιέξοδο. Πάλι λάθος !
Γιατί δεν μου δίνεις τη λύση ?
Το ξέρω, το αισθάνομαι, το νιώθω, είμαι κοντά. Ξέρω την αλήθεια !
Γιατί δεν μου την αποκαλύπτεις ?

Μου φαίνεται, μου φαίνεται ότι το βρήκα ! Ναι το βρήκα ! Έχω βρει τη λύση ! Υπόσχομαι Θεέ μου να σε υπηρετώ απαρέγκλιτα ! Ευχαριστώ Θεέ μου, ευχαριστώ ! Υποκλίνομαι ....
Δεν θέλω τίποτε άλλο, αφήστε με....Αλλά τι είναι αυτό πάλι ? Οχιιιιιι.....Οχι πάλι ! Λάθος !

Είμαι ένα μικρό παιδάκι
ο χρόνος είναι μια χίμαιρα
ο κόσμος πηγάδι
το σπίτι καράβι που ταξιδεύει
το φως η διαφαινόμενη αμαρτία

Το βρήκα, δεν μπορεί να κάνω λάθος, έξω κάτι χελιδόνια μου πιπιλίζουν το μυαλό, το κεφάλι μου πάει να σπάσει, έχω πυρετό, η πόρτα χτυπάει, κάποιος με επισκέπτεται πάλι, δεν πρέπει να με δει, χιλιάδες γράμματα χοροπηδάνε στο τραπέζι !
Το σύνολο όλων των συνόλων δεν υπάρχει !
Δεν υπάρχει Θεός !
Άπειρος χώρος, άπειρος χρόνος, άπειρα άπειρα ! Ο μόνος τρόπος για να κατανοήσουμε το άπειρο είναι το άπειρο !