-Περάστε, καθήστε...
-Ευχαριστώ, πως βρέθηκα εδώ, ονειρεύομαι ?
-Όχι δυστυχώς δεν έχετε ζήσει πιο Πραγματική Πραγματικότητα !!!!!
-Ποιος είστε ?
-Θα καταλάβετε σιγά-σιγά...
-!!!!!
-Αυτή τη στιγμή οδηγείτε την μηχανή σας...
-Ναι, ναι το θυμάμαι... Αλλά πως βρέθηκα εδώ ?
-Όμως κάτι δεν πηγαίνει καλά ..
-Γιατί δεν οδηγάω τώρα ?
-Όπως σας είπα, κάτι δεν πήγε καλά...
Κοιτάξτε, θυμάστε μπροστά ένα Opel Vectra λευκό ? Λοιπόν ο οδηγός μιλούσε στο κινητό. Κάποια στιγμή αφηρημένος έστριψε απότομα δεξιά για ν' αποφύγει τον σταματημένο μπροστά, εσείς για να τον αποφύγετε ελιχθήκατε απότομα δεξιά, ένα φορτηγό σας είδε ξαφνικά και .........καταλαβαίνετε τη συνέχεια.
-Και παρακάτω ? Τώρα που είμαι ?
-Είστε λιπόθυμος στο δρόμο. Περιμένετε ασθενοφόρο.....
Σε λίγο πεθαίνετε εκτός κι αν συμβεί κάποιο θαύμα ....
-...........
-Τώρα νομίζω καταλαβαίνετε που βρίσκεστε....
-ναι......νομίζω....
-Μήν το παίρνετε βαριά. Κάποια στιγμή θα συνέβαινε.
-Ναι αλλά γιατί ΤΩΡΑ !!!!!!!
-Τυχαίο ! Μια συγκυρία από παράγοντες : η ζέστη, η αφηρημάδα, η κακή σήμανση, η ταχύτητα, το άγχος. Όλα μαζί.
-Υπάρχει κάποια πιθανότητα να......?
-Κουνάει αρνητικά το κεφάλι του και σουφρώνει τα χείλια του.
-Οι γιατροί, τα μηχανήματα ανάνηψης, αν προλάβει το ασθενοφόρο ?
-5 τοις χιλίοις.
-Α ! τόσο καλά.
-Ποτέ δεν είχε αυτή η χώρα σωστό σύστημα υγείας.
-Και τότε ?
-Τι τότε ?
-Εδώ, τώρα, αυτή τη στιγμή είμαι ζωντανός ή τουλάχιστον έτσι νιώθω.Τι κάνω εδώ ακριβώς ?
-Τίποτε, απλά μια διανοητική συζήτηση.Γνωρίζουμε ότι πάντα είσασταν θεωρητικός τύπος και αναρωτιόσασταν για τα πάντα !
-Μη χρησιμοποιείτε σας παρακαλώ αόριστο !!!
-Εντάξει, εντάξει γνωρίζουμε ότι είστε θεωρητικός τύπος, και είπαμε πριν το ......καταλαβαίνετε να σας προετοιμάσουμε με μια συζήτηση.............Κάναμε μια εξαίρεση σε σας.
-Καλωσύνη σας......Ήθελα να ζήσω ακόμη. Εγώ , είχα ....έχω δεν ξέρω πως στο διάλο να το πω, έχω σχέδια για τη ζωή. Θέλω να δημιουργήσω, να γνωρίσω τον κόσμο, να αισθανθώ....Είναι κακό αυτό ?
-Όχι, καθόλου. Αλλά αυτά τα πράγματα είναι έτσι.
-Έχω υποχρεώσεις, μια οικογένεια, έχω και κάτι κληρονομικά να διευθετήσω !
-Κάνει μια γκριμάτσα.
-Δεν είναι σωστό αυτό, είναι ΑΔΙΚΟ !!!!!!! είναι ΑΔΙΚΟ !!!!!! Άλλοι καπνίζουν, πίνουν και είναι μια χαρά, κάθε μέρα ρισκάρουν και συνεχίζουν να ζουν. Γιατί σε μένα ρε πού.....!!!! Γιατί ?
Λοιπόν, ξέρεις τι θα κάνω τώρα ? Θα σου βαρέσω μια γροθιά και θα το σκάσω απ' αυτό το γελοίο πληκτικό χώρο !!! Δεν με νοιάζει τίποτα.
-Σας συμβουλεύω να κάτσετε ήσυχος, αν κινηθείτε έτσι θα επισπεύσετε τα πράγματα. Εγώ σας φέρομαι νομίζω καλά ! Άλλωστε κοιτάξτε γύρω σας ! Δεν υπάρχει καμιά διαφυγή.Βλέπετε καμιά πόρτα ? Κανένα παράθυρο ?
-ΟΧΙ.... Αρχίζει να συνειδητοποιεί την πραγματικότητα.Πιάνει με τα δυο χέρια το κεφάλι του.
Ξεσπάει σε λυγμούς....
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ γιατί ρε γαμώτο. Γιατί τώρα,γιατί τώρα, γιατί τώρα,έτσι ξαφνικά ?
ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ !!!!!
Σηκώνεται. Δίνει μια κλωτσιά στην καρέκλα.
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ γιατί ρε πού..... !!!!!
Εσύ ποιος είσαι, εσύ ποιος είσαι, ήρθες να κάνεις πλάκα με την κακομοιριά μου ?
-.........
-Κρυώνω, δεν είμαι καλά, κρυώνω.
-Είστε καλός άνθρωπος. Πάντοτε είσασταν. Και προσπαθήσατε για το καλύτερο.
-Σκάσε, σκάσε !!!!!!!! σήκω φύγε !!
-...........
-Γυρίζει τον κοιτάζει. Ποιος είσαι συ ρε πούσ... ? Μήπως έκανα κάτι κακό και πληρώνω γι αυτό ?Δώσε μου μια ευκαιρία, δως' μου μια ευκαιρία σε παρακαλώ......Και ότι θες από μένα Σου υπόσχομαι από δω και πέρα θα είμαι καλύτερος !. Μην το κάνεις σε παρακαλώ ! Πέφτει στα τέσσερα και του φιλάει τα πόδια. Σε παρακαλώ μη μ' αφήσεις !!!!
-Δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα. ¨Ομως ας περάσουμε στα τυπικά: θα χρειαστείτε ένα παράβολο των 10 κι ένα χαρτόσημο των 2, 30 ευρώ.
-Συνεχίζει, αγκαλιάζει τα πόδια του.Δωσ'μου μια ευκαιρία. Μια τελευταία ευκαιρία.
-Καλά, καλά θα πάρω ένα τηλέφωνο. Αλλά δεν εγγυώμαι τίποτε.
-Σηκώνεται, ξεσκονίζεται και κάθεται πάλι Παρατηρεί όλες του τις κινήσεις με ένταση. Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ !!!!!!!
-Έλα, έλα. Έχω δω τον κύριο του ατυχήματος με την μηχανή. Πριν από λίγο.
-Ναι, ναι.........τι σας λέει ? Τα μάτια του γυαλίζουν.
-Κατεβάζει το τηλέφωνο.Δυστυχώς κύριε το ασθενοφόρο καθυστερεί. Όμως αν σας παρηγορεί αυτό,
από πάνω σας βρίσκεται μια πολύ όμορφη γυναίκα και σας χαϊδεύει. Κλαίει...... Εσείς όμως .........
-Σκύβει πάλι κάτω.
-Λοιπόν ? (Πολύ σοβαρός).
-Τι λοιπόν ?
-Έχετε λίγα δευτερόλεπτα ακόμη
-Κουνάει καταφατικά το κεφάλι.
-Πως είναι αυτή ?
-Όμορφη, μελαχρινή και φορά ένα δροσερό, καλοκαιρινό φουστάνι.
-Πως είναι ο ουρανός ? έχει σύννεφα ?
-Οχι..
-Πως μυρίζει γύρω ?
-Καυσαέρια τι άλλο και λίγο ψημένο καλαμπόκι............Πρέπει να φύγουμε.
-Απ' το σημείο που είμαι φαίνεται η θάλασσα ?
Ο ήρωας σιγομουρμουρίζει παρά απαγγέλλει :
Ένα γαλάζιο φως που κατεβαίνει
τύμπανα παίζουν ρυθμικά και λυπημένα
χιλιάδες ψίθυροι που σέρνονται σα σκούπα
το μάτι του κροκόδειλου ακίνητο επιμένει
μια έμμονη ιδέα τρυπάει το μυαλό
9 δια 10 λογάριθμος του οκτώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου