Βουβή διαμαρτυρία

Στην πόλη μας ξαφνικά όλοι βουβαίνονται ! Οχι και τόσο ξαφνικά αφού από τις πολλές τις διαμαρτυρίες τις αδιέξοδες και χωρίς ανταπόκριση από τους ιθύνοντες είχε κλείσει ο λαιμός τους.Έχουν επίγνωση ότι πια κανείς δεν τους ακούει, εντούτοις συνεχίζουν να φωνάζουν επιδεικτικά. Φυσικά δεν ακούγεται τίποτα. Οι άντρες των μονάδων καταστολής , ξύνουν αμέριμνοι τη μουσούδα τους και πια δεν έχουν δουλειά... Απλά ο ρόλος τους είναι να υπενθυμίζουν το πάλαι ποτέ «ένδοξο» παρελθόν τους και κάποιους ίσως να συνεχίζουν να τους φοβίζουν. Γελοίο θέαμα να βλέπεις κάποιους να ω
ρύονται και να μην ακούς τίποτα. Κάποιοι που αντελήφθηκαν το παράλογο του πράγματος, άρχισαν να προκαλούν θόρυβο, χτυπώντας κατσαρόλες ή τύμπανα ή πετούσαν πυροτεχνήματα.Ένας υπουργός που διατηρούσε ακέραιη τη φωνή του μονολογούσε : Τι ζητάνε, δεν καταλαβαίνω !
Όταν πια η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο μερικοί άρχισαν να δείχνουν σαν υπεύθυνο τον Αλκιβιάδη ένα χαζούλη μισότρελο γραφικό τύπο που πηγαινοερχόταν από πορεία σε πορεία κρατώντας ενα γιο-γιο. Το τι ξύλο έφαγε ο φουκαράς δεν περιγράφεται ! Ολοι ξέσπασαν εναντίον του. Οι άντρες των μονάδων καταστολής γελούσαν ευχαριστημένοι που ο κόσμος εκτονώνοταν μ' αυτόν τον τρόπο.Οι συνδικαλιστές ενώ διατηρούσαν μια χαρά τη φωνή τους, υποκρίνονταν ότι έχουν βουβαθεί κι αυτοί, παρ' όλ' αυτά συνέχισαν δήθεν να απευθύνονται με νοήματα στον κόσμο.
Οι τηλεοπτικές ειδήσεις δείχνουν εικόνες από διαδηλώσεις βουβές και μάλιστα δίνουν έμφαση στο γεγονός ότι ο κόσμος είναι τόσο ήρεμος και νουνεχής ! Οι σχολιαστές δίνουν συγχαρητήρια στον ώριμο και ψύχραιμο λαό !
Ο πρόεδρος της πόλης είναι ευχαριστημένος γιατί δεν ακούει φασαρίες, ο υπόλοιπος κόσμος συνεχίζει να ελπίζει ότι θ' αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Αφού τους φαίνεται ότι δεν διαμαρτύρεται κανείς γιατί σου λέει να βγάλω εγώ το φίδι από την τρύπα ! Και ο πρόεδρος βρήκε την ευκαιρία να λαμβάνει  όλο και πιο σκληρά μέτρα ενάντια στον κόσμο. Φόρους, χαμηλές συντάξεις, ανεργία..
Κάποιος που διατηρούσε τη φωνή του, άρχισε να φωνάζει. Ακουγόταν μόνο η δική του φωνή δυνατά. Οι συνδικαλιστές κουνούσαν το κεφάλι με ζήλια. Στην αρχή ο κόσμος τον χειροκρότησε και πήγε μαζί του όμως μετά οι συνδικαλιστές έπεισαν τους ανθρώπους ότι αυτός είναι έτσι κι αλλιώς και άλλα πολλά....Αυτός έμεινε μόνος του να φωνάζει και συνέχισε ένα παθιασμένο παραλήρημα ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας!
¨Οταν οι άντρες των μονάδων καταστολής τον πλησίασαν να του βάλουν χειροπέδες κανείς δεν τον υποστήριξε γιατί όλοι ένιωθαν ένοχοι που δεν αντιδρούσαν φωναχτά κι αυτός τους υπενθύμιζε αυτή την ενοχή ! Και συνέχισαν να διαμαρτύρονται βουβοί..