λαϊκή...

Πηγαίνω πολλά χρόνια στην λαϊκή. Μ' αρέσει αυτός ο χώρος, είναι ζεστός. Θυμίζει ανατολή. Παζάρι. Τέτοια πράγματα δεν έχουν στην Ευρώπη. Είναι μικρογραφία της Ελλάδας. Φωνές, πειράγματα, βρισιές, αλλά και κοίταγμα στα μάτια. Όλοι έχουν καταλάβει πόσο ψυχοθεραπευτικό είναι να κραυγάζεις, να φωνάζεις δυνατά. Έτσι δημιουργείται ένα χάος, ένα χάος με δική του λογική. Για να πουλήσεις πρέπει να πείσεις. Να δώσεις στον άλλο να δοκιμάσει.
-Μήλα μου όμορφα !
-Μα δε νηστεύει κανείς ? Πάρτε καμιά ελιά ρε παιδιά !
-Τά' βαλα όλα στον άσο !
-Μη ζουλάτε τις ντομάτες ! Δεν κορνάρουν !
-Γλυκά και νόστιμα !
-Τά' βαλα δύο !
-Μισό ευρώ !
-Πάρε φρέσκα ! Ο παραγωγός !
Μου' χει τύχει μερικές φορές κάποιος να δυσφημίζει το εμπόρευμα του. Σήμερα δεν έχω καλό πράγμα, γι αυτό το έβαλα χαμηλά !
Άλλος να κλείνει το μάτι και να λέει :
Πάρε, είναι καλά μήλα.
Είναι τέχνη το να πουλάς.Κατ' αρχάς θέλει καλή διάθεση.Αλλά και καλή διάθεση να μην έχεις πρέπει να πείσεις τον πελάτη ότι είσαι ειλικρινής ότι το εμπόρευμα είναι καλό. Μετά θέλει καλό τρόπο. Να είσαι ευγενικός και φιλόξενος με τη βαθιά έννοια.
-Καλώς το φίλο. Πάρε να δοκιμάσεις, είναι πολύ ωραία. Γλυκά και νόστιμα. Μερικοί μανάβηδες, οι καϋμένοι, δεν μπορούν να πουλήσουν. Δεν τους πάει.Και πάει δύο η ώρα κι ακόμη ο πάγκος τους είναι γεμάτος....Τι κρίμα ! Άλλοι πάλι δεν ξέρουν πως να πουλήσουν, γκαρίζουν, προσπαθούν, διαλαλούν το εμπόρευμα όμως τίποτε, λίγα πράγματα....
Παίζει ρόλο τι αύρα έχεις, πως είσαι, αν φαίνεσαι απατεώνας ή όχι, αν είσαι γνήσιος λαϊκός τύπος ή καραγκιόζης. Το πως φαίνεσαι, πως κινείσαι, πως μιλάς. Το πρώτο που πουλάς είναι ο εαυτός σου. Αλλά παίζει ρόλο κι αν είσαι ξύπνιος, ευέλικτος, πειστικός, μ' επιχειρήματα. Να λέει ο άλλος χαλάλι σου ! Να σ' εμπιστεύεται.
Η λαϊκή εκφράζει την πιο "ηθική" πλευρά του καπιταλισμού.
Λειτουργεί ο ανταγωνισμός και σιγά-σιγά οι τιμές κατεβαίνουν. Στις δύο η ώρα, μερικοί έρχονται και παίρνουν προϊόντα τσάμπα, άλλοι ζητιανεύουν. Όταν ένα πράγμα είναι ακριβό, συνήθως είναι και καλό και όταν κάποιος θέλει να πουλήσει πιο εύκολα ρίχνει την τιμή σ' ένα πράγμα που είναι καλό. Όταν ένα πράγμα είναι φθηνό και δεν πουλιέται τότε σίγουρα δεν αξίζει !
Ένας γνωστός, παλιά συζητάγαμε και κατηγορούσε την λαϊκή γιατί δήθεν έχει απατεώνες, βρωμιάρηδες, γύφτους που προσβάλουν και φέρονται άγαρμπα. Έλεγε, ότι κάθε κυράτσα, πιάνει τα προϊόντα, τα μολύνει. Βαριέται όλο αυτό τον όχλο, τη φασαρί, τα καρότσια που σε γδέρνουν, τις ζητιάνες και προτιμάει το πολιτισμένο περιβάλλον του supermarket.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι η λαϊκή είναι η παλιά Ελλάδα που έρχεται απ' τα βάθη των αιώνων, η ζεστασιά της κοινότητας, η ανθρωπιά. ¨Ολοι μαζί πάνω στον πάγκο παίρνουμε το ίδιο εμπόρευμα. Μας δίνει δωρεάν ο έμπορος και δοκιμάζουμε. Έχουμε το δικαίωμα να διαλέγουμε. Συζητάμε μεταξύ μας.Είμαστε έξω στις καιρικές συνθήκες.Αναπνέουμε καθαρό αέρα, στο φως ! Ελεύθερα. Περνάει μια ωραία γυναίκα και την κοιτάζουμε. Φωνάζουμε κι εκτονωνόμαστε. Μιλάμε για τα πολιτικά. Μαλώνουμε. Τα βρίσκουμε.
Το soupermarket είναι ήρεμο, ευγενικό αλλά ύποπτο και υποθάλπτει έναν εφιάλτη. Οι υπάλληλοι ξεροί, αποξενωμένοι, κρύοι, αυτόματα. Ντομάτες απ' τη Δανία, φραγκόσυκα απ' την Ιταλία, τυριά απ' την Ολλανδία, Βέλγιο, απ' όπου μας έρχονται συχνά ειδήσεις για τεράστια διατροφικά σκάνδαλα !
Κι ας είναι όλα καθαρά, αποστειρωμένα και γυαλιστερά...