σύμπαν ολόγραμμα

Όλα άρχισαν το 82 στο Παρίσι όπου ο Alain Aspect με την ομάδα του πραγματοποίησε ένα πείραμα και απέδειξε ότι δύο σωμάτια ευρισκόμενα πολύ κοντά ή σε απόσταση δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων είναι δυνατόν να επικοινωνούν ή καλύτερα να παρουσιάζουν μια συσχέτιση των κινήσεων τους ! To πείραμα απασχόλησε επί χρόνια τους ερευνητές της Κβαντομηχανικής. Θυμηθείτε ότι οι επιστήμονες προσπαθούν να εξηγήσουν την "περίεργη" συμπεριφορά των υποατομικών σωματιδίων : ηλεκτρονίων, φωτονίων, πρωτονίων ακόμη και με ιδεαλιστικές θεωρίες του τύπου : το παρατηρούμενο σωματίδιο εξαρτάται από την ανθρώπινη συνείδηση ! Ετσι εξηγούνται συμπεριφορές όπως απότομη αλλαγή θέσης του σωματιδίου, ταυτόχρονη θέαση του σε δύο διαφορετικές θέσεις, διαπέρασή του μέσα από τοιχώματα κ.α. περίεργα! Γενικά φαίνεται ότι η παρουσία του παρατηρητή μοιάζει να επηρεάζει την ίδια την κίνηση του σωματιδίου !
Στο πείραμα του Aspect όμως μοιάζει να παραβιάζεται εκτός από την κοινή λογική και την αιτιοκρατία το θεμελιώδες αξίωμα της θεωρίας της σχετικότητας ότι δεν μπορεί στη φύση να ξεπεραστεί η ταχύτητα του φωτός. Όταν όμως τα σωματίδια βρίσκονται σε τεράστια απόσταση μεταξύ τους τότε μοιάζει να ανταλλάσσουν μηνύματα με ταχύτητα ανώτερη του φωτός, εκτός κι αν συμβαίνει κάτι άλλο !
Ο David Bohm, ένας άλλος ερευνητής απ' το Λονδίνο έδωσε μια εντελώς ρηξικέλευθη εξήγηση σ' αυτό το πείραμα, θέτοντας σαν μοντέλο στην υπόθεσή του το "ολόγραμμα" δηλ μια τρισδιάσταση απεικόνιση ενός αντικειμένου με lazer. Υποστήριξε ότι το σύμπαν μάλλον είναι ένα ολόγραμμα κι αυτό, ένα "φάντασμα" δηλαδή. Στη θεωρία του βασικό ρόλο έπαιξε η έννοια του ολογράμματος.
Ολόγραμμα λοιπόν είναι όπως είπαμε μια τρισδιάστατη απεικόνιση που πετυχαίνεται όταν ρίξουμε μια ακτίνα lazer σε μια επιφάνεια φιλμ όπου απεικονίζεται το αντικείμενο φωτογραφημένο από δύο δέσμες lazer. Το φιλμ του ολογράμματος έχει μια βασική ιδιότητα, την μορφοκλασματική, δηλ αν κόψουμε ένα κομμάτι φιλμ και το εμφανίσουμε με ακτίνα lazer βλέπουμε το ίδιο τρισδιάστατο αποτέλεσμα. Δηλαδή το φιλμ περιέχει ένα fractal !
O Bohm λοιπόν μας λέει ότι και το σύμπαν είναι ένα fractal ! δηλαδή ένα φάντασμα, μια νοητική κατασκευή του ανθρώπινου νου και μάλιστα όλες οι πληροφορές που το συνθέτουν θα μπορούσαν να  στοιχειοθετηθούν σε μια διδιάστατη επιφάνεια πολύ περιορισμένη ! Στο θέμα της κβαντικής σύζευξης των δύο σωματιδίων προχωράει πιο πολύ: Υπέθεσε ότι ο λόγος που τα σωματίδια βρίσκονται σε επαφή ανεξάρτητα από την απόσταση που τα χωρίζει δεν είναι επειδή ανταλλάσσουν κάποιο είδος μυστήριου σήματος, αλλά επειδή η απόστασή τους είναι μία ψευδαίσθηση. Υποστηρίζει ότι σε κάποιο βαθύτερο επίπεδο πραγματικότητας τα σωματίδια, όπως και τα μακροσκοπικά αντικείμενα του καθημερινού κόσμου, δεν είναι μενονωμένες οντότητες αλλά είναι πραγματικά επεκτάσεις της ίδιας θεμελιώδους "ουσίας".
Για να καταλάβουμε καλύτερα τη θεωρία του, μας δίνει το παρακάτω παράδειγμα με ένα ψάρι σ' ένα  ενυδρείο και δύο κάμερες να το κινηματογραφούν από δύο διαφορετικές θέσεις.Έτσι υπάρχουν δύο διαφορετικές εικόνες από κάμερα. Οταν η μία μας δείχνει το ψάρι προφίλ η άλλη μας το δείχνει αμφάς, όταν η μία μας δείχνει ένα ψάρι ν' ανεβαίνει όμοια ανεβαίνει και στην άλλη κ.ο.κ. Δηλαδή οι δύο εικόνες έχουν μια συσχέτιση. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι τα δύο ψάρια είναι διαφορετικά και μάλιστα με κάποιο τρόπο επικοινωνούν!
Σύμφωνα με τον Bohm, η σύνδεση μεταξύ των σωματιδίων αλλά και όλων των  πραγμάτων του κόσμου, υπονοεί ένα "άλλο" επίπεδο πραγματικότητας για το οποίο δεν έχουμε ακόμη γνώση και στο οποίο όλα τα πράγματα δεν είναι χωριστά μέρη, αλλά όψεις μιας βαθύτερης και ελλοχεύουσας ενότητας (implicate order) και δεδομένου ότι όλα τα πράγματα στο φυσικό κόσμο αποτελούνται απ' αυτά τα "είδωλα" (eidolons) o κόσμος ο ίδιος  είναι μια προβολή, ένα ολόγραμμα.
Tην δεκαετία του 60 τώρα ένας Αμερικανός νευροφυσιολόγος ο Karl Pribram έκανε έρευνες σε ένα υποτιθέμενα τελείως διαφορετικό πεδίο, στον εγκέφαλο και προσπαθούσε να ανακαλύψει με τι τρόπο αποθηκεύονται οι πληροφορίες και σε ποιο τμήμα του εγκεφάλου. Οι έρευνες του τον οδήγησαν πάλι σε παρόμοια περίεργα αποτελέσματα όπως στις έρευνες του Bohm. Η ιστορία είχε ξεκινήσει από πιο παλιά τη δεκαετία του 20 όπου ο Lashley είχε βρει ότι όσο μεγάλο τμήμα από τον εγκέφαλο ενός ποντικιού και να αφαιρούσε δεν μπορούσε με τίποτα να ξεριζώσει την μνήμη του. Ο Pribram θεώρησε  ότι οι μνήμες κωδικοποιούνται όχι στους νευρώνες αλλά στους σχηματισμούς νευρικών παλμών που διατρέχουν ολόκληρο τον εγκέφαλο. Με παρόμοιο τρόπο όπως στην περίπτωση του σύμπαντος ο Pribram εξήγησε το φαινόμενο με την υπόθεση του ολογράμματος. Δηλαδή ο εγκέφαλος αποτελεί κι αυτός ένα ολόγραμμα δηλ μια φράκταλ απεικόνιση και κάθε απειροστό κομμάτι του περιέχει τεράστια ποσότητα πληροφορίας !
Στην προσπάθειά τους οι επιστήμονες να δώσουν μια εξήγηση της συμπεριφοράς των σωματιδίων  μοιραίο ήταν κάποια στιγμή να συνδυάσουν τη συνείδηση του παρατηρητή με το παρατηρούμενο αντικείμενο και επομένως τελικά να συνδυαστούν οι δύο θεωρίες ώστε να προκύψει η ολογραφική θεώρηση  του σύμπαντος. Με άλλα λόγια κάποιος υπέθεσε ότι υπάρχει μια αντιστοιχία-αναλογία ανάμεσα στο σύμπαν και στον εγκέφαλο. Επειδή δε η πραγματικότητα γύρω μας είναι μια μάλλον νοητική σύλληψη οι ερευνητές δεν άργησαν να θεωρήσουν ότι τα πάντα ξεκινούν απ' τον εγκέφαλο !
Αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε πρόκειται για μια μεγαλειώδη ανατροπή !
Έχει δειχθεί ότι ένα κυβικό εκατοστόμετρο μιας ολογραφικής ταινίας μπορεί να περιέχει τουλάχιστον 10 δις bits πληροφοριών. Αλλά η αποθήκευση της μνήμης δεν είναι ο μόνος γρίφος που γίνεται κατανοητός λαμβάνοντας υπόψη την ολογραφική αρχή του εγκεφάλου. Άλλος ένας είναι πως ο εγκέφαλος είναι σε θέση να μεταφράσει την πληθώρα συχνοτήτων που λαμβάνει μέσω των αισθήσεων. Η κωδικοποίηση και η αποκωδικοποίηση των συχνοτήτων είναι ακριβώς ότι ένα ολόγραμμα κάνει καλύτερα. Ακριβώς όπως ένα ολόγραμμα λειτουργεί σαν μια συσκευή ικανή να μετατρέψει ένα χωρίς νόημα συνονθύλευμα συχνοτήτων σε μια συνεπή εικόνα, ο Pribram θεωρεί πως ο εγκέφαλος περιέχει ένα φακό που χρησιμοποιεί τις ολογραφικές αρχές για να μετατρέψει τις συχνότητες που λαμβάνει μέσω των αισθήσεων στον εσωτερικό κόσμο των αντιλήψεών μας.
Ότι βλέπουμε ότι παρατηρούμε γύρω μας μοιάζει με την πηγή της παρατήρησης δηλαδή με τον εγκέφαλο !
Για παράδειγμα, η σελήνη δεν είναι στρογγυλή αλλά μοιάζει στρογγυλή διότι του εγκέφαλου του
"αρέσουν" τα στρογγυλά σχήματα... Ο άνθρωπος δεν έχει σχήμα στενόμακρο, με αναλογίες "χρυσής τομής" αλλά έτσι τον βλέπει ο εγκέφαλος γιατί του αρέσει αυτό το σχήμα. Τα πάντα δεν είναι στην πραγματικότητα όπως φαίνονται, αλλά όπως του αρέσει να τα βλέπει ο εγκέφαλος. Ο ουρανός είναι κόκκινος, αλλά του εγκέφαλου του αρέσει να τον βλέπει γαλάζιο. Το αίμα είναι πράσινο αλλά του εγκέφαλου του αρέσει να το βλέπει κόκκινο. Τότε ποια είναι η πραγματικότητα ?
Δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα ή μάλλον υπάρχει μια μοναδική πραγματικότητα αλλά παίζει ρόλο ποιο είδος την παρατηρεί !
Ο άνθρωπος είναι ένα έμβιο ον που μεταφράζει κατά το δοκούν την πραγματικότητα. Ένα διαφορετικό ον θα μετέφραζε, θα έβλεπε δηλ την πραγματικότητα διαφορετική.
Αυτό που βλέπουμε γύρω μας είναι περισσότερο μια νοητή πραγματικότητα.
Αν παραδεχθούμε όλη αυτή την υπόθεση τότε ότι βλέπουμε είναι ένα ολόγραμμα. Με τι μέγεθος ?
Κανείς δεν ξέρει. Μπορεί όλο το σύμπαν να είναι το κομματάκι από το νύχι ενός εξωγήινου ή μπορεί το σύμπαν να μας φαίνεται μεγάλο και να είναι τελικά κάτι μικρό !
Έχετε μπει σε μαγαζί με πολλούς καθρέπτες μέσα ? Δεν σας φαίνεται πολύ ευρύχωρο ?
Έτσι και το σύμπαν ενδεχομένως να μας φαίνεται μεγαλύτερο απ' ότι είναι. Μπορεί αυτό που βλέπουμε να είναι η ίδια η γη ή ο ηλιος σε πολλαπλή μορφή !
Θα έχετε ακούσει ότι οι αστρονόμοι παλιότερα για πολλά χρόνια παρατηρούσαν στον Άρη κανάλια και ανθρώπινες κατασκευές μέχρι που κάποιος διεπίστωσε ότι αυτό που έβλεπαν επί  χρόνια ήταν κάποιες χαραγματιές στο φακό του τηλεσκοπίου ! Έτσι λοιπόν μπορεί οι αστρονόμοι να κάνουν λάθος και να βλέπουν τα ίδια συνεχώς αστέρια και να νομίζουν ότι είναι διαφορετικά....Ή να κάνουν λάθος για την πραγματική απόσταση που μας χωρίζει απ' αυτά. Μπορεί αυτό που μας φαίνεται ευθεία απόσταση να είναι κάτι πιο περίπλοκο ή πιο καμπύλο και τελικά να υπάρχει ένας πολύ πιο σύντομος δρόμος !
Θυμάμαι μικρός όταν με ταλαιπωρούσε το πρόβλημα της μεγάλης μυωπίας και κάποτε έσπαζαν τα γυαλιά μου τα καινούργια γυαλιά που αγόραζα μου φαίνονταν ότι παραμόρφωναν τα πράγματα και μάλιστα ανησυχούσα ιδιαίτερα γιατί νόμιζα ότι επρόκειτo για κάποιο λάθος του οφθαλμίατρου. Όμως σε λίγες ώρες ο εγκέφαλος συνήθιζε και πια όλα τα αντικείμενα τα "έβλεπε"όπως και πριν ! Θέλω να πω ότι ο εγκέφαλος συνηθίζει σε μια πραγματικότητα η οποία δεν είναι δεδομένο ότι είναι η ίδια για όλους ...
Επίσης σύμφωνα με την ολογραφική θεωρία, χρόνος δεν υφίσταται ενώ παρελθόν, παρόν και μέλλον όλα βρίσκονται μέσα σ' ένα συνονθύλευμα που ονομάζεται υπερολόγραμμα.

Ας πούμε κάτι τέτοιo μπορεί να υποστηριχθεί ως εξής : Οι εικόνες των άστρων που βλέπουμε γύρω μας δεν αφορούν τον παρόντα χρόνο αλλά τον πολύ παλιό. Αν υποθέσουμε ότι ένα άστρο απέχει 1000000 έτη φωτός από τη γη, τότε αυτό που βλέπουμε είναι η εικόνα του άστρου όπως ήταν πριν από 1000000 χρόνια. ¨Ομοια κι ένας εξωγήινος που ζει σ' αυτό το άστρο και παρατηρεί τη γη δεν βλέπει αυτό που υπάρχει τώρα αλλά όπως είμαστε πριν 1000000 χρόνια δηλ όταν ο άνθρωπος ήταν χιμπατζής. Άρα αν αποπειραθούμε να επικοινωνήσουμε με κάποιον εξωγήινο που βρίσκεται εκεί το μήνυμα θα το λάβει 1000000 χρόνια μετά, εκτός κι αν είμαστε ήδη εκεί με κάποιο τρόπο.
Άν είμαστε όμως εκεί με κάποιο τρόπο τότε θα μπορούσαμε να δούμε με κάποιο ισχυρό τηλεσκόπιο τι συμβαίνει στη γη πριν από 1000000 χρόνια.
Η θα μπορούσαμε για παράδειγμα αν γινόταν να κάνουμε μια συμφωνία με κάποιον εξωγήινο πολιτισμό και να μας στέλνει μαζί με το φως ενός άστρου, ηλεκτρομαγνητικές εικόνες της γης όπως τη βλέπει. Έτσι θα μαθαίναμε την ιστορία της γης από πρώτο χέρι. Ή θα μπορούσαμε να μάθουμε πως φτιάχτηκε η γη. ¨Η πως εξελίχθηκε ο άνθρωπος. Και που το ξέρουμε αν δεν γίνεται ήδη αυτό ?
Πάντως αυτό που βλέπουμε σίγουρα δεν είναι η μοναδική εικόνα της πραγματικότητας. Είναι μια εκδοχή της από τις πολλές που ενδεχομένως υπάρχουν...
Μένει να αντιστοιχίσουμε τον εγκέφαλο μ' έναν υπερυπολογιστή ο οποίος θα μπορούσε να βρει συνδέσεις ανάμεσα στα πράγματα μιας οπτικής εικόνας να βρεί τον κωδικό της πληροφορίας που αντιστοιχεί στο σύμπαν που βλέπουμε όπως επίσης και όλους τους κωδικούς που αντιστοιχούν σε όλα τα πιθανά σύμπαντα .... Νομίζω ότι είναι η επόμενη επικείμενη κίνηση.



Για να γράψω αυτό το άρθρο χρησιμοποίησα τα εξής :
1) Blog: ΠΑΡΑ ΔΗΜΟΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΗΔΕ ΠΑΡ ΗΕΛΙΟΙΟ ΠΥΛΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΝ ΟΝΕΙΡΩΝ
2) Κβαντομηχανική πλάνη ή πραγματικότητα ? Alastair Rae
3) Σκουληκότρυπες, μαύρες τρύπες και χρονομηχανές Jim Al- Khalili
4) Video you tube: το σύμπαν που αγάπησα, Δανέζης, Θεοδοσίου, το ολογραφικό σύμπαν